آثار صنفی سازی برای کشاورزان و دولت باید شناخته شود

رئیس هیات مدیره و مدیر عامل سازمان مرکزی تعاون روستایی ایران در گردهمایی مسئولین امورتشکلهای کشاورزی در آذربایجان شرقی گفت: وظیفه ما سازماندهی تولید در بخش کشاورزی است. برای این منظور و بر اساس قانون، سازمان وظیفه مند است که نسبت به تشکیل و ساماندهی بنگاههای اقتصادی و اجتماعی در راستای این وظیفه  اقدام نماید.

رسیدگی به امور صنفی کشاورزان

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی تشکل ها و نظام صنفی کشاورزی، حسین صفایی با اشاره به اینکه در حوزه نهادهای اجتماعی، نظام صنفی کشاورزی برای رسیدگی به امور صنفی کشاورزان تعریف شد، افزود: در این راستا نبود صنوف در بخش کشاورزی باعث بی نظمی های متعددی در بخش کشاورزی شده است. بعنوان نمونه یک کشاورزی خود را مجاز می داند که هر نوع می خواهد از زمین بهره برداری کند اگرچه شخص مالکیت زمین را دارد اما این بدان معنا نیست که نسبت به هیچ نظمی مقید نباشد. این امر در نبود یک نظام صنفی در بخش کشاورزی منجر به یک نابسامانی در بخش شده است و باعث شده است تا علیرغم وسعت و گستردگی که بخش کشاورزی دارد نتواند به نحو قابل قبول و مناسبی پاسخگوی نیازهای جامعه باشد.

نظم صنفی بر واحدهای کوچک کشاورزی

وی اظهار داشت: این نظم پیدا کردن متضمن داشتن نظامی است که به رسمیت شناخته شود و جایگاه لازم را داشته باشد. این در حالی است که کیفیت محصولات کشاورزی تولید شده هم به میزان زیادی به داشتن یک نظام صنفی کارآمد برمی گردد.

مدیر عامل سازمان مرکزی تعاون روستایی ایران گفت: در حال حاضر متأسفانه هیچ نظم صنفی بر واحدهای کوچک کشاورزی حاکم نیست و نظامی کارآمد که بتواند کیفیت تولیدات کشاورزی را کنترل کند نداریم.

لزوم شناخته شدن آثار صنفی سازی برای کشاورزان و دولت

صفایی اضافه نمود: بر اساس نیازها و شرایط، ساختار نظام صنفی که در حال گسترش است و مورد حمایت جدی وزارت جهادکشاورزی است. اما مشکلی که داریم به دلیل گستردگی و تنوع و درگیر شدن نظام صنفی در تمامی مشاغل کشاورزی، آثار صنفی سازی برای کشاورزان از یک طرف و دولت و حکومت از طرف دیگر شناخته شده و ملموس نیست.

وی بر این اساس پیشنهاد داد که در حوزه هایی متمرکز شویم که آثار صنفی سازی آن بهتر و سریعتر نمایان شود. این اولویت بندی هم کار را سرعت می بخشد و هم انگیزه دولت و مردم را برای حمایت بیشتر فراهم می کند.

فعال شدن نظام صنفی از نیازهای بخش کشاورزی است

مدیر عامل سازمان مرکزی تعاون روستایی ایران با تاکید بر اینکه فعال شدن نظام صنفی از نیازهای بخش کشاورزی می باشد، اظهار داشت: اصلاح آیین نامه نظام صنفی و رفع مسائل و مشکلات موجود اجرایی نظام صنفی کشاورزی از اولویت ها است و بر تصویب و ابلاغ آن توسط هیأت دولت پافشار هستیم.

ایجاد یک نهاد باید با پیگیری و ایجاد نیاز از طرف خود مردم صورت گیرد

صفایی در بحث کلی نهادسازی برای بخش کشاورزی و آسیب شناسی این موضوع گفت: در این ارتباط باید به این نکات توجه کنیم که ایجاد یک نهاد با پیگیری و ایجاد نیاز از طرف خود مردم باید صورت گیرد و کارگزاران استانی و شهرستانی باید در ایجاد این نیاز تأثیرگذار باشند. نهادهایی که دولت بر اساس شرایط و نیازهای خودش ایجاد کرده است همیشه چشمشان به دولت است و تداوم کارشان بسته به حمایت دولت است. در حالی که شکل گیری نهادهایی از جمله تعاونی در کشورهایی که تعاونی های آنها قدرتمند است به عنوان یک نهضت اجتماعی مطرح شد و ضرورتی اجتماعی بود که توسط خود مردم پیگیری شد. وقتی خود مردم به نیاز داشتن تشکل نرسیده باشند نتیجه این می شود که حضور در مجامع شان اندک است و تشکل را به جای آنکه متعلق به خود بدانند متعلق به تعاون روستایی می دانند.

سایه دولتی بودن در ساختار مدیریتی تشکل ها

وی در ادامه تصریح کرد: سایه دولتی بودن حتی در ساختار اداری و سازمانی و مدیریتی هم در تشکل ها دیده می شود. وقتی ساختاری از پیش ساخته و طراحی شده در سطح مردم و بهره برداران ایجاد شود نتیجه آن می شود همه نگاهش به دولت است که بتواند به حیات خود ادامه دهد. خودجوشی و درون جوشی در این موارد در حداقل آن است.

چالش تشکل ها

مدیر عامل سازمان مرکزی تعاون روستایی ایران در باره چالش تشکل های ایجاد شده در ادامه اظهار داشت: نکته مهمی که در تشکل های ایجاد شده بویژه در حوزه تعاونی ها داریم آن است که همه موارد در شرایطی ایجاد شده اند که برای ساماندهی اموری که مربوط به دولت بوده است، می باشند. حتی امکانات، تجهیزات، منابع مالی و اولویت خرید و فروش محصولات هم به آنها داده شده تا بتوانند کار و فعالیت کنند. بعنوان نمونه در جایی که مدیر تعاون روستایی قوی است تعاونی ها هم قوی می شوند.

لزوم شناسایی تجارب سایر کشورها

صفایی در پایان سخنان خود ضمن اشاره به اینکه برنامه سازمان در کشاورزی ایجاد ساختارهای کارآمد اقتصادی و اجتماعی است، افزود: مشکلات زیادی در حوزه کشاورزی از جمله زنجیره های تأمین، تولید و ارزش داریم، علاوه بر آن مسائل زیادی در حوزه حاشیه های بازار وجود دارند. بر این اساس نیاز داریم که تجربیات سایر کشورها را بشناسیم تا بتوانیم محیط های جدیدتر کاری را ایجاد کنیم.