مقاله*/تشکلهای کشاورزی و “اقتصاد مقاومتی، تولید و اشتغال”

كشاورزان و تشکلها در بخش کشاورزی ستون اصلی و محور تحقق"اقتصاد مقاومتی، تولید و اشتغال" را تشکیل میدهند.

بایدها و نبایدها

مقاومتی‌کردن اقتصاد جدای از تصمیمی عقلایی، رویکردی مدبرانه در شرایط نابرابر نظام سیاسی جهان می باشد و اگر قصد مقاومتی کردن اقتصاد کشور  بر پایه دارایی های مادی و معنوی در مقابل تحریم ها و تهدیدها ‏را در ذهن بپرورانیم، ناگزیر به حفظ منابع انسانی، بهره برداری بهینه از منابع داخلی،  اصلاح سبک زندگی،  الگوی مصرف و موارد متعدد از بایدها و نبایدها هستیم .

از ‏سال 1388 تا امسال، می‌توان دریافت که اقتصاد و مسائل اقتصادی در اولویت‌های کشور قرار ‏داشته و این مسئله دغدغه اصلی مسئولین نظام می‌باشد.می‌توان ادعا کرد تحریم‌های موجود یکی از این دلایل هستند از این رو رهبر معظم انقلاب با تعیین شعارهایی بر مبنای اقتصادمقاومتی درصدد ایمن‌سازی ‏اقتصادی ایران در مقابل تهدیدها هستند.‏

سال گذشته نیز شعار سالی که از سوی رهبر معظم انقلاب برگزیده شد با موضوع اقتصاد مقاومتی بوده و ‏این به معنای محوریت اقتصاد مقاومتی در سیاست‌های کشور می‌باشد.

در واقع اقتصاد مقاومتی در سالهای اخیر به ‏راهبردی اساسی در توسعه اقتصادی  ایران تبدیل شده و استراتژی‌های کلان کشور حول محوریت این اصل ‏در جریان هستند چراكه مقاومتی‌کردن اقتصاد سبب افزایش امنیت غذایی، خوداتکایی، کاهش وابستگی، افزایش نرخ اشتغال و توسعه ملی خواهد شد.‏

اما اقتصاد مقاومتی چه زمانی توانایی کمک به کشور در جهت نیل به اهداف بلند مدت را دارد؟

تنها ‏در زمان محقق شدن اهدافی چون "تولید و اشتغال".

در حقیقت اقتصاد مقاومتی زمانی به ‏موفقیت نایل می‌شود که به تولید ختم شود و اشتغال ایجاد کند. امروزه در سطح بین‌الملل، تولید به ‏مثابه یک امتیاز فوق‌العاده استراتژیک محسوب می‌شود که در وهله نخست باعث ایجاد اشتغال ‏شده و در وهله دوم به پویایی اقتصاد و رشد اقتصادی کشور ختم خواهد شد.

 تولید ملی بیشتر، به ‏معنای واردات کمتر و صادرات بیشتر می‌باشد و در مراودات بین‌الملل این اتفاق منجر به رقم‌خورن تراز مالی ‏در صادرات و واردات خواهد شد. امتیاز دیگر تولید ملی برای اقتصاد ایران ‏وابستگی کمتر است و این عدم وابستگی از لحاظ سیاسی، اقتصادی و حتی ‏فرهنگی باعث پیشرفت کشور خواهد شد، زیرا تولیدات ملی، تولیداتی بر مبنای نیاز، فرهنگ و ‏عرف جامعه خواهند بود.‏

اما تحقق تولید و اشتغال نیازمند انجام اصلاحات بنیادی متعددی در حوزه هایی چون سیاستهای مالی و پولی، بیمه، قانون  کار ، نظام مالیاتی، سرمایه گذاری، امنیت و ..... می باشد.

وظیفه مردم در این باره چیست؟

وظیفه ما به عنوان شهروندان کشور این است که با ‏حمایت از تولید داخلی در وهله نخست به مقابله با انحصار و قاچاق كالا که قلب اقتصاد ایران را ‏نشانه گرفته‌اند بپردازیم و در وهله دوم به تولیدات داخلی این فرصت را بدهیم تا با پشتوانه یک ‏ملت به بالابردن سطح کیفی خود بپردازند، عملی که در بسیاری از واحدهای تولیدی شاهد آن ‏هستیم. ضمن آنکه یکی از معضلات عمده کشور یعنی بیکاری نیز تنها و تنها به واسطه همین اقدام ‏ریشه‌کن خواهد شد.

علی ایحال، هیچ موفقیتی بدون صبر، تلاش و کوشش محقق نخواهد شد و ‏وظیفه ما به عنوان یک ایرانی، حمایت کردن از تولیدات داخلی است.‏

از دیگرسو،جدای از نگاه عمومی به مقوله اقتصاد مقاومتی، تحقق تولید و اشتغال در هریک از بخشهای اقتصادی مستلزم اتخاذ سیاستها و تنظیم برنامه هایی است که بدون تدوین آن نمی توان قدمهای مهمی دراین زمینه برداشت.

در این میان بخش کشاورزی در ایران علیرغم همه محدودیتها و دشواریها، از ظرفیت بالایی برای ایجاد اشتغال و تولید برای بازارهای داخلی و خارجی برخوردار است.

اما برای انجام این مهم باید به مشارکت کشاورزان در فرایند برنامه ریزی و اجرای برنامه ها توجهی عمیق داشت. در واقع واگذاری امور به مردم در بخش کشاورزی تاکنون نتایج مثبت قابل ملاحظه ای را بدنبال داشته و تجارب ارزشمندی را برای کشور فراهم نمود. با این حال انتظار می رود مسئولین محترم در حوزه کشاورزی موارد زیر را مورد توجه بیشتری قرار دهند:

- نو وسازی و بازسازی زیرساختهای بخش کشاورزی در حوزه های آب و آبیاری، مكانیزاسیون كشاورزی و...

 -فراهم سازی فناوری های مناسب و نوین  

 -افزایش مهارت کشاورزان و کارگزاران بخش کشاورزی    

- توسعه صنایع تبدیلی و تکمیلی متناسب با تنوع پهنه بندی تولید در مناطق كشور

 -تامین منابع مالی و تسهیلات ارزان

- بیمه کشاورزان و محصولات كشاورزی   

- توسعه حمل و نقل کشاورزی ، انبارها و سردخانه ها و ...     

 -برند سازی و بسته بندی مناسب محصولات و کالاهای كشاورزی     

 -استفاده از مزیتهای مناطق برای تولید محصولات كشاورزی      

- سازماندهی و ساماندهی تشکلهای تخصصی و منطقه ای و تعامل سازنده بخش دولتی با آنها در برنامه ریزی و اجرای سیاستها     

- اصلاح نظام های بهره برداری

به طوری که اشاره شد، کشاورزان و تشکلها در بخش کشاورزی ستون اصلی و محور تحقق "اقتصاد مقاومتی، تولید و اشتغال" را تشکیل می دهند.

 لذا انتظار می رود با افزایش همگرایی درونی و تعامل سازنده و مستمر با دستگاههای دولتی و بویژه وزارت جهاد کشاورزی، تنظیم برنامه های عقلایی و تلاش مضاعف قدمهای دوچندانی  را در راستای  توسعه بخش کشاورزی بردارند.      

 *عبدالرضا مسلمی، مدیرکل دفتر امور تشکلهای کشاورزی